Στη Σόλωνος,
ένα παράθυρο και μία πόρτα
«ΚΑΦΕΚΟΥΤΙ» το bar, χωρίς ιδρώτα
σε ήχο-στρόβιλο γυρνά μια νότα•
στη σκέψη που εσένα μου ζητά…
Στη Σόλωνος, σ’ ένα bar πολύ μικρό
Jazz ήχος, μια φίλη και ποτό πικρό...
Στον τοίχο χορεύουν το tango σφιχτά
φιγούρες με σώματα από μπογιά...
Τα γέλια, δραπέτες, γλιστράνε πνιχτά
υγραίνουν την πέτρα στο δάκρυ του «γεια!»
Στη Σόλωνος,
ένα μπαράκι με τραπέζια τρία
απ’ έξω η βραδιά να είναι κρύα
και μέσα να γρυλίζουν τα θηρία•
με ρίγη το κορμί ξανά λυγά…
23/05/07
1 σχόλιο:
Το κακό είναι πως μια αστραπή φωτίζει δευτερόλεπτα την καρδιά και οι καταιγίδες χτυπάνε το νου.
Άσχετο θα μου πεις;
Δημοσίευση σχολίου