Αντάμωση στον κήπο της Γεθσημανή

Ταξίδεψαν οι εποχές και ‘φυγαν χρόνια
σε ακρογιάλια ξενικά
Απόκρημνες είδαν ακτές, λευκά σεντόνια
και μαϊστράλια φονικά
Αφού κατάπιαν αντοχές, μας ‘φεραν δώρο:
το κύμα φάσκιωσαν σφιχτά
Πνιγμένες πια οι ενοχές στο Κάβο Ντόρο
ανάστασης ζητούν φιλιά…

Άσπρα κοχύλια θα σου στρώσω για χαλί
από το σπίτι μου ως τη Γεσθημανή
αν κάποτε σε όνειρο ξανά ανταμωθούμε
Άσπρα κοχύλια και κουρτίνες θαλασσιές
όλου του κόσμου ενωμένες τις ακτές
αν κάποτε σε όνειρο ξανά σαν τότε δούμε,
φωτιά να παίρνει το φιλί…
-Αντάμωση στον κήπο της Γεθσημανή-

Ταξίδεψαν οι εποχές και ‘φυγαν χρόνια
στων Τροπικών τ’ άγια νερά
Με δίχως ρούμι ενοχές, χωρίς καδρόνια
‘πλευσαν σε ρεύματα ψυχρά
Με γλάρους ‘μοιαζαν οι χαρές και χελιδόνια
που δείχνουνε τη συννεφιά
Καρδιές π’ αγάπησαν καρδιές, γυρνούν αιώνια
σε ίδιας θέρμης αγκαλιά…

Άσπρα κοχύλια θα σου στρώσω για χαλί...
αντάμωση, στον κήπο της Γεθσημανή...

2006