Μια γυναίκα

Από της Άρτεμις, διαλέγω, το θηκάρι
Λευκόχρυσου, δυο βέλη μαγεμένα
Βελόνες γίνονται, στα δυο μου χέρια
Διάφανο, λευκό, ζωνάρι,
Υφαίνω, Σελήνης να 'χει χάρη...

Τα μάτια μου, με γόρδιο δεσμό, να δέσω
Τα δυο μου χέρια, φέρνω προς τα σένα
Αράχνης νήμα, ψαύω μια σου έγνοια
Διάφανο, λευκό, να στέψω,
Όσα δεν κοιτάζω, να πιστέψω...

Άρτεμις, Αράχνη, Αριάδνη
Γίνομαι, ζητώντας την Αγάπη.
Άτροπος, τα μάτια σαν θα δέσω,
Τα χέρια σου, ζητώντας για να πέσω.
Άρτεμις, Αράχνη, Αριάδνη,
Μια γυναίκα, κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη...