Δυο νύχτες



Η λύρα να ηχεί, μαζί με το ταμπούρλο
είν’ η αγάπη που ‘χω, με πίνει σα κρασί

Τη μέρα με πονά, τη νύχτα με ταράζει
φωτιά που δεν δικάζει, χτυπά μα δεν λυγά

Δυο ξένοι στο χορό, με θέλεις σα γοργόνα,
σκαλίζεις την κοτρώνα, το όνειρο θολό

Στον ήχο σου σκιρτεί, καρδιά που με σκοτώνει,
το ψέμα με λερώνει, αγνή η μουσική

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η λύρα να ηχεί, μαζί με το ταμπούρλο
φωτιά, φωτιά ‘ναι που ‘χω, με πίν’ η μουσική

Το τέλος μας αυτό, δυο νύχτες σου χαρίζω,
ορίζεις δεν ορίζω, κι αν φεύγω σ’ αγαπώ

Η πάλη στην καρδιά, που ‘ξερες και ζητούσες,
ν’ αφήνεις αψηφούσες, σκληρή κρατάς ματιά

Τα βλέφαρα φιλώ, το δάκρυ που λυγάει
Αγάπη είναι, νικάει, σε διώχνω, σ’ αγαπώ.