Σου το είπα...

Σου το είπα από την αρχή, μα δεν θέλησες να το πιστέψεις.
Πως ο κόσμος δεν είναι εσύ, πως δεν βλέπει ψυχή μου, τί βλέπεις
Σου το είπα από την αρχή, μα δεν θέλησες να με πιστέψεις.

Γι αυτό σ’ αγαπώ, σ’ αγαπάω:
Γιατί ζεις μες στον κόσμο αυτό, μα βουτάς πού και πού στα νερά μου…
Γιατί βλέπεις στη νύχτα μου φως και αστέρια κοιτάς στα ρηχά μου…

Γι αυτό σε γουστάρω, σε πάω :
Γιατί είσαι της πίκρας γνωστός, μα σε πίστες χαράς η καρδιά σου…
Γιατί ζεις κάθε μέρα απλώς, και με νότες μας λες «στην υγειά σου»…

Σου το είπα από την αρχή, το να δείχνεις, άσκοπο αστείο
Πως ο κόσμος θα βλέπει μια γη και μονάχα εσύ το τοπίο
Σου το είπα από την αρχή, το να δείχνεις μοιάζει με αστείο

Δεν υπάρχουν σχόλια: